3 Aralık Engelliler gününde Kaymakamlığımız tarafından düzenlenen bir yemeğe davet edildik; yemekler özenle seçilmişti, palyaço gibi çocuklara yönelik de olsa etkinlikler vardı ama söylemeden geçemeyeceğim ki çok resmi idi. Biz kendimizi protokol etrafında toplanmış gruplar olarak hissetmekten çok mutlu olmuyoruz, protokol bizim yanımızda olursa kendimizi güçlü hissederiz.
Yapılan resmi klasik “Size acıma duygusu ile değil sevgi ile yaklaşıyoruz” şeklindeki konuşmalar, plaketler bizi ilgilendirmiyor.
Yıllardır hem kaymakamlığın hem de belediyelerin düzenlediği etkinlerde görevli ya da değil ama hep yer alırım. Ancak ilk kez kendimi bu kadar bürokratik bir ortamda hissettim. Çok sayıda yetkili vardı ama ben kendi fikrimce, bütün yıl bizler için çabalayan, gece aradığımızda bile ertesi gün sorunumuza çare bulmaya çalışan, bizlere müdürlük değil kardeşlik, evlatlık yapan kişileri bizler için özel olduğu söylenen böyle bir Günde yanımda görmek isterdim.
Ertesi günü Kemer Belediyesi tarafından düzenlenen etkinlikte zirvedeydik. Teleferik ile Tahtalı Dağına çıktık, hava şartları o güzel manzaraya tepeden bakmamızı biraz engellediyse de çok güzel vakit geçirdik, tepeye çıktığımızda, istenildiğinde ve imkan verildiğinde neleri başardığımızı ve tüm zorlukları aşabileceğimizi bir kez daha anladık. Sonuçta hiçbir engelle karşılaşmadan bir teleferik yolculuğu yaptık ve Tahtalı Dağının zirvesine çıktık.
Bu arada adrenalin ve macera düşkünü birçok tekerlekli sandalye kullanıcısının buradan Yamaç Paraşütü yaptığını da vurgulamak istiyorum, asla ben değil ama….
Aşağı indiğimizde Deniz Kafe de çay molası vererek sohbetimize devam ettik. Ve günün sonunda servislerle evlerimize dağıldık.
Her iki etkinlikte de mahallerimizden alınarak servis ile etkinliklere katıldık. Bu etkinliklerde bizlere hoş vakit geçirtmek için çabalayan Kaymakamımız ve Belediye başkanımız başta olmak üzere, tekerlekli sandalye kullananların ulaşımı konusunda desteklerini her zaman yanımızda hissettiğimiz Antalya Büyükşehir belediyesine de teşekkür etmek istiyorum.
Bilirsiniz ki Engelliler Günü kutlamalarına çok sıcak yaklaşmıyorum, bir gün için düzenlenen etkinliklerde yapılan şovlar gibi geliyor bana…
Ulaşımdan medikal malzeme teminine kadar her şeyin sorun olduğu günlerde, birkaç saatliğine moral düzeltmek belki amaç. Ama o zaman da bunun için belirli günleri beklemek gerekmiyor diye düşünüyorum.
Bizler anlaşılmak ve sesimizi duyurmak istiyoruz yalnızca, bunun için çok büyük ve şık organizasyonlar şart değil, samimi ortamlarda bizlerin sorunlarına yer verilmesi ve çözüm odaklı sohbetlerin sağlanması yeterli.
Engelliler günümüz kutlu olsun…